Instrumenty pobudzania motywacji w przedsiębiorstwie
Wprowadzenie
Mamy XXI wiek. Zewsząd mówi się o recesji gospodarki, bezrobociu. Świat jednak idzie do przodu. Rozwój gospodarki jest tak ogromny, że trudno przeciętnemu człowiekowi nadążyć. U wielu ludzi pojawia się więc zmęczenie spowodowane koniecznością ciągłego doskonalenia się, rekwalifikacji. Zmiany dotyczą nie tylko rozwoju gospodarczego, ale także podejścia do jednostki jako pracownika. Współczesne firmy – chcąc utrzymać się na rynku – musza dostrzec potencjał tkwiący w pracowniku i muszą umieć ten potencjał docenić i rozwijać.
Zdaniem Józefa Penca proces motywowania należy traktować szeroko i nie ograniczać go wyłącznie do polityki kreowania i różnicowania płac. Jeśli bowiem ma być skuteczny, powinien obejmować cały kompleks oddziaływań dostosowanych do systemów wartości i oczekiwań pracowników1. Powinien on obejmować następujące czynności2:
rozpoznanie kwalifikacji, predyspozycji, zamiłowań, potrzeb i aspiracji pracowników, aby lepiej dostosować pracę do oczekiwań zatrudnionych;
wszechstronne informowanie, a także organizowanie pracy, aby zapewnić maksimum świadomego uczestnictwa i zaangażowania pracowników, rozumienie współzależności ich pracy z pracą kolegów, z wymaganiami odbiorców i otoczenia;
wyznaczanie zadań i miar ich wykonania w sposób umożliwiający samokontrolę postępu, jak i uwzględnienie wkładu pracy przy ustalaniu wynagrodzeń;
ustalanie płac podstawowych, a także ruchomej części płacy zależnej od dodatkowego wkładu pracy i inwencji;
okresowe oceny pracowników w celu dokonania korekt w ich wykorzystaniu, sterowaniu ich rozwojem itp.;
uruchomienie gamy bodźców pozapłacowych, w tym kształtowanie korzystnych stosunków międzyludzkich.
Tak pojmowane motywowanie wymaga podejścia systemowego, tzn. tworzenia w firmie pewnego układu logicznie spójnych i wzajemnie wspomagających się środków motywacji (motywatorów), a także ich zespołów działających na zasadzie wzmocnienia i dających „efekt synergetyczny”(Penc, 2000).
Do wspomnianych środków motywacji można zaliczyć m.in. kształtowanie wyższych zarobków, tworzenie ścieżki kariery w przedsiębiorstwie, pobudzanie zainteresowania, a więc i zaangażowania pracowników, zwracanie należytej uwagi na świadczenia socjalne i warunki pracy. Duże znaczenie jako środek motywacji ma również partycypacja pracownika w podejmowaniu decyzji, która pobudza do twórczej pracy dzięki poszerzeniu możliwości wyboru, a więc stworzeniu większej swobody działania.
Podrozdzialy w tym rozdziale:
Motywacja: teoria a praktyka
Motywacyjne kształtowanie płac
Pozapłacowe środki pobudzania motywacji
Stosunek do instytucji a zaangażowanie w realizację zadań zawodowych
Motywowanie w okresie recesji
Antymotywacja – błędy w motywowaniu
Mobbing – patologia motywowania pracowników
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.